Ólétt. Zoey Bancroft starði á bleika táknið á prufunni og það var sem heim urinn færi á hliðina. Hún gekk með barn Dereks. Hoppandi halakörtur, muldraði hún en það var uppáhalds orðatil­tækið hennar allt frá því hún hafði leikið Annie í skólaleikriti. Hún settist á brún baðkarsins í þessu hótelherbergi í Las Vegas og þrýsti höndunum að órólegum maganum. Ógleðin var þá ekki vegna ein­hvers sem hún hafði borðað. Hún dró hægt andann og reyndi að átta sig á stöðunni.

Vilt þú, Paige Bancroft, ganga að eiga Brent í blíðu og stríðu, þar til… Undarlegt suð fyllti eyru Paige, hún heyrði varla rödd prestsins og skelfingin innra með henni fyllti brjóst hennar. Höndin sem hélt um brúðarvöndinn skalf. Henni fannst sem forn perlufesti móður sinnar væri að kyrkja sig. Nei, nei, nei, langaði hana til að öskra. Ég elska ekki Brent. Ég vil ekki eyða lífi mínu með honum. 

Morðingi Ryans var að öllum líkindum flækingur. Holly Bancroft bældi niður hroll þegar orð mágs hennar glumdu í höfðinu á henni. Hún nuddaði handleggina og litaðist um í hrekkja­vökupartíinu í samfélagsmiðstöðinni í bænum Morgan Hollow í Norður Karolínufylki. Það voru ný andlit hér og þar. En voru einhver þeirra andlit morðingja?

Maður veit aldrei hvað mun gerast þegar maður vaknar að morgni. Maður telur sig vita það... en veit það ekki. Því trúði Jack Sawyer núna. Fyrir tæpri viku hafði hann opnað sakleysislegt umslag og líf hans hafði breyst á augabragði. Hann hafði setið við skrifborðið sitt á dæmigerðum mánudags­morgni, hafði farið í gegnum póstbunkann, sötrað kaffi og séð umslag merkt Einkamál. Hann opnaði það, las og... bamm!

Penny McCord brosti þegar hún lagði símann á eftir samtal við Jason Foley þar sem hann staðfesti kvöldverðarboðið. Hann var í Dallas í viðskiptaferð og ætlaði að sækja hana þegar fundi hans væri lokið og eyða með henni rólegu rómantísku kvöldi í íbúð sinni. Þá fengi hún fullkomið tækifæri til að deila með honum frétt­unum sem hún hafði fengið staðfestar fyrir nokkrum stundum og þau gætu þá byrjað að skipuleggja framtíð sína saman.

Paige McCord lá uppi á hæð einum og hálfum kílómetra frá búgarði Travis Foley og fylgdist með öllu með sterkum sjónauka þriðja daginn í röð.Þetta var snemma í nóvember, það var frekar hlýtt miðað við árstíma en alls ekki of heitt fyrir þetta utandyra verkefni. Sveitin var í fallegum haustbúningi. En Paige hafði hvorki komið til að njóta náttúrunnar né veðurs ins.

Þetta var kvöld elskenda, dimmt og heitt, með silfruðu tunglskini og kyrrð sem bauð upp á freistingar. En Katerina Whitcomb-Salgar var ekki með manninum sem hún hafði sagst elska og ætla að giftast. Hún hafði farið frá honum, hann var með aðra konu í örmum sínum og þar með var sú vissa úr sögunni að einn daginn yrði hún frú Tate McCord.

Stundum skil ég þig ekki, Blake. Þú opnar þig nógu mikið til að láta mig vita að fyrirtækið gengur illa, að þú teljir okkur virkilega geta fundið Santa Magdalena-demantinn og notað hann til að bjarga okkur úr vandanum. En svo tekurðu því illa að ég spyrji hvernig gangi. Tanya Kimbrough fraus