–Hvað ert þú að gera hér? 

Lulu McCabe stóð upp og gapti á stóra, sterka kúrekann með ljósa hárið og heillandi augun. Enda þótt hann stæði hinum megin við borðið og um fjóra metra í burtu greip hún andann á lofti þegar hún sá hann. Sam Kirkland rölti inn í fundarherbergið á lögmannsstofunni þeirra í Laramie í Texas, fullur sjálfstrausts að venju. Hann brosti til hennar svo að henni hitnaði allri.

–Ég gæti spurt þig þess sama, elskan. Lulu yggldi sig þegar hann gekk í kringum borðið og tók sér stöðu við hliðina á henni. Sam var hinn farsæli búmaður holdi klæddur þar sem hann stóð þarna í gallabuxum, ljósbrúnni skyrtu og stígvélum. Hann hélt kúrekahattinum við miðjan brjóstkassann, sem var breiður og stæltur. Sam hafði komist áfram af eigin rammleik. Allt fas hans var í takt við mikla og karlmannlega persónutöfrana. Lulu lét sem hún fyndi ekki til minnstu löngunar í manninn og horfði fast á hann.

–Veist þú þá ekki heldur um hvað þetta snýst? spurði hún.

–Nei, svaraði hann og virti hana kæruleysislega fyrir sér frá hvirfli til ilja. –Ég hélt að þú stæðir fyrir því, bætti hann við og kipraði augun. Stundum lét hann eins og öll vandræði sem þau lentu í væru henni að kenna. Það fauk í hana, en reiðin mátti sín þó lítils gagnvart girndinni

Eignastu þessa bók sem rafbók núna!

Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók

–Eins og ég sagði ætla ég ekki að gera þetta.
Sara Anderson starði á fyrrverandi hermanninn sem stóð hinum megin við hrörlega girðinguna í haganum.
Matt McCabe hafði komið heim úr herleiðangri til Miðausturlanda fyrir einu og hálfu ári og síðan sokkið æ dýpra í
sjálfskipaða einveru sína þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir ættingja og vina til þess að draga hann út á meðal manna.
Svona þunglyndiseinangrun var ekki af hinu góða, ekki einu sinni fyrir nýbakaðan stórbónda í Laramiesýslu.
Vissi hún það ekki manna best?
Hún ætlaði að minnsta kosti ekki að sitja aðgerðarlaus og horfa upp á sams konar harmleik eiga sér stað að nýju. Allra
síst þegar í hlut átti maður sem hún hafði verið nátengd á yngri árum. Hún skyldi að minnsta kosti gera allt sem í hennar valdi stæði til að koma í veg fyrir það. Og hún var sannfærð um að það tækist.
Sara skalf ögn í svölu marsloftinu. Hún gekk í kringum gömlu girðingarstaurana og ryðgaðan gaddavírinn sem lágu
í bing í haganum. Þar voru engar skepnur á beit. Hún kreisti fram bros framan í hávaxna, myndarlega og stælta manninn.
Matt var skarpleitur og festulegur og ákaflega heillandi. Meira að segja þegar hann hugsaði lítið um útlitið á sér, eins og núna.
Fötin voru gömul og snjáð, en hrein. Stígvélin máttu muna sinn fífil fegri.
Dökka hárið sem gægðist undan barðinu á svarta kúrekahattinum var í síðara lagi. Það myndaði lokka á enninu, eyrunum og í hnakkanum. Enda þótt hann hefði bersýnilega farið í bað

Eignastu þessa bók sem rafbók núna!

Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók