Nicole Christides teygði sig í farsímann sinn þegar hann hringdi og leit á skjáinn til að sjá hver væri að hringja. Systir hennar, Lily. Hún brosti. –Leyfðu mér að skilja þetta rétt, mamma og pabbi fara í siglingu og ég fæ að vera fórnarlamb vikulega sektarkenndarsímtalsins þíns í stað þeirra.

Kerri Nelson heyrði glasið, sem hún missti, aldrei brotna í vaskinum. Röð sprenginga bergmálaði á rólegum eftirmið­degi í ágúst og viskustykkið rann úr höndum hennar og hjartað tók aukaslag í brjóstinu. Hún hugsaði í flýti um alla möguleikana... ekki hvað hafði komið fyrir heldur hvar sonurinn gæti verið. Hvar var Thomas? Hann hafði farið með hjólabrettið með sér þegar hann fór fyrir klukkutíma síðan.

Jordan henti fötum til skiptanna ofan í ódýra tösku sem hún hafði keypt á markaðnum. Hún leit á mjúku leður­töskuna sem móðir hennar hafði gefið henni í útskriftargjöf og eftirsjá fór um hana við að skilja hana eftir. Hún gat ekki annað. Það yrði ekki eins augljóst að hún væri að fara, meiri líkur á að hún kæmist upp með áætlun sína.