Raleigh Wilde. Þó nokkuð var liðið síðan Beckett Foster hafði séð hana og hann fann hversu mikil áhrif það hafði að berja hana augum aftur. Fjórir mánuðir, ein vika og fjórir dagar ef hann átti að vera nákvæmur. Þessi ljósgrænu augu, mjúkt dökkt hárið og há kinnbeinin. Þessi fegurð náði samt ekki að breiða yfir þá staðreynd að hún stóð þarna fyrir framan hann með afsagaða haglabyssu og beindi henni að honum. Hann lét hönd sína hvíla á byssuskeftinu sem hann bar við mjöðmina. Fyrrum forsvari góðgerðarsjóðsins Mæður í forgangi, nú sakamanneskja á flótta stóð í viðbragðstöðu. –Veistu ekki að það er ólöglegt að brjótast inn á heimili annarra alríkislögregluþjónn? Þessi rödd. Það var hægt að týna sér í þessari mjúku, rámu rödd hennar. Raleigh herti takið á byssunni. Það hafði bara tekið hana fáeinar sekúndur eftir að hún kom inn um dyrnar að gera sér grein fyrir að hann beið hennar hinu megin í herberginu. Þegar skýrslan um hana barst inn á skrifborð til hans þá hafði það bara tekið hann um nokkra klukkutíma að komast að því hvar hún hafði falið sig síðastliðna fjóra mánuði. Hún aftur á móti hafði ekki hugmynd hversu lengi hann hafði beðið hennar þarna. Hann var búinn að tæma skotin úr haglabyssunni sem hún hélt á og fjarlægja öll önnur vopn sem hann hafði fundið í kofa frænku hennar. –Svona nú. Við vitum bæði að þú hefur ekki gleymt nafninu mínu það auðveldlega

Eignastu þessa bók sem rafbók núna!

Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók