Svona var þá að vera útskúfað. Anna Wilder bar höfuðið hátt, herti takið á haldi skjalatöskunnar og gekk ákveðin framhjá gráhærðu kerlunum tveimur við upplýsingaborðið á Walnut River-sjúkrahúsinu. Hún þurfti ekki að sjá þær til að finna fyrir hvössu augnaráðinu sem fylgdi henni að lyftunni. Hún þurfti ekki heldur að heyra hvískur þeirra almennilega til að vita hvað þær sögðu.