Joel er dáinn.
Dominic Jeffries rannsóknarlögreglumaður starði á félaga sinn
Cameron Blake og hélt að sig væri að dreyma. Klukkan var bara
rúmlega sex að morgni og ekki liðnir átta tímar síðan hann lauk
síðasta leyniverkefni. Hann og besti vinur hans, Joel Bustamante,
höfðu ákveðið að hittast til að fá sér einn drykk. Þó að Dom
hefði verið fjarverandi í hálft ár varð fundurinn að vera stuttur
því að Dom þurfti á þrennu að halda hið fyrsta: rúmi til að sofa í,
konu til að halda utan um í nokkra tíma og næsta verkefni, áður
en honum dytti í hug að kryfja líf sitt og hvert það stefndi. Joel,
sem nýlega hafði fengið stöðuhækkun og var nýkvæntur og hamingjusamur,
hafði sömuleiðis ekki getað beðið eftir að komast
heim til Tawny, konu sinnar.
Eftir að þeir höfðu rætt um starfið og hann svo hlustað á Joel
dásama þann lífsstíl að gerast ráðsettur og eiga konu hafði Dom
að lokum áskotnast rúm, misst áhugann á konunni og verið
reiðubúinn að takast á hendur næsta verkefni, þó ekki það sem
Joel vildi að hann tæki að sér, síðar um daginn.
En núna? Dom stóð í stofunni sinni, ber að ofan og í víðum
buxum, með hárið ofan í syfjuðum augunum og varð að hafa sig
allan við svo að hann kiknaði ekki í hnjáliðunum.
Hann hafði fengið vægan fyrirboða um að vandræði væru í
aðsigi þegar hann kvaddi Joel í gærkvöldi. Enda hafði Joel gert
honum úrslitakosti: annaðhvort færi Dom í frí eða sættist á að
gæta dómara sem kynni að hafa óhreint mjöl í pokanum, vera í