Ray McCullen stóð andspænis bræðrum sínum, Maddox og Brett, og var með hnút í maganum. Mánuðum saman höfðu þeir leitað tvíburabræðranna sem hafði verið rænt frá foreldrum þeirra við fæðingu. Tvíburarnir yrðu þrítugir í þessum mánuði. Ray hafði bæði góðar og slæmar fréttir að færa. –Ég fann annan tvíburann.
Maddox kreppti hnefana. –Þú virðist ekki vera sérlega ánægður með það.
–Hvar er hann? spurði Brett.
–Eftir að þeir fæddust voru þeir skildir eftir í kirkjum um það bil klukkustundarakstur frá Pistol Whip. Það virðist sem annar hafi verið ættleiddur, en hinn var veiklulegur og endaði á fósturheimili. Hjúkrunarkona tók hann að sér um tíma og gaf honum nafnið Cash Koker.
–Hvar er hann nú niðurkominn? spurði Maddox.
Ray snéri sér að töflu á veggnum þar sem þeir höfðu safnað saman öllum vísbendingum um ferðir drengjanna. Hann festi ljósmynd á töfluna. –Ég notaði aldursþróunarhugbúnað og sérstakt forrit til að hafa uppi á tvíförum. Þetta er hann.
Maddox virti myndina fyrir sér. –Hann lítur út eins og McCullen. Sami þrjóskusvipurinn. Dökkhærður.
–Hann er með sama háa ennið og þú Maddox, sagði Brett.
Maddox ræskti sig. –Bar erfðaefnunum saman? Ray kinkaði kolli. –Já, það var sýni frá honum í kerfinu, en ég
vil láta gera annað próf til staðfestingar.
–Ég tek undir það, sagði Maddox.
–Veit hann af okkur? spurði Brett.
–Það held ég ekki.
Maddox krosslagði hendur. –Þú sagðir að erfðasýni úr honum væri í kerfinu. Þýðir það það sem ég held að það þýði?

Eignastu þessa bók sem rafbók núna!

Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók

Roan Whitefeather aðstoðarlögreglustjóri stakk í stúf á landi McCullen-fjölskyldunnar.
En hérna var hann nú samt, úti í horni í brúðkaupsveislu Ray McCullen og Scarlet Lovett. Utangarðsmaður eins og alltaf.
Þrátt fyrir að vera blóðskyldur McCullen-fjölskyldunni. Þrátt fyrir að Joe McCullen væri líka faðir hans.
Hann var einn. Og ætlaði ekki að fara að breyta því.
Maddox, Brett og Ray höfðu ekki hugmynd um að hann væri hálfbróðir þeirra. Hann hafði meira að segja ekki vitað það sjálfur fyrr en fyrir nokkrum mánuðum þegar móðir hans lést og hann fann fjandans fæðingarvottorðið.
Vegna alls þess sem dunið hafði yfir McCullen-fjölskylduna undanfarna viku, tvo eldsvoða á búgarðinum, og þá bombu að Joe ætti son að nafni Bobby með hjákonu sinni, Barböru, ætlaði Roan að halda faðerni sínu leyndu.
Hljóð barst frá hæðinni til hægri og hann snarsnérist. Þeir höfðu ekki enn haft hendur í hári brennuvargsins og þess vegna varð hann að vera á verði. Öll fjölskyldan var í hátíðarskapi og þess vegna ekki með varann á sér. Það gæfi hverjum sem teldi sig eiga harma að hefna tækifæri til að láta til skarar skríða.
Maddox, lögreglustjórinn í bænum og yfirmaður Roans, stóð fyrir framan hópinn á flötinni við lækinn og lyfti  kampavínsglasi til heiðurs brúðhjónunum.
Eitt andartak fylltist hann öfund er hann sá Ray kyssa Scarlet og hina bræðurna og konur þeirra samfagna og faðmast.
Það hafði eitt og annað gengið á, en núna voru þau öll ein fjölskylda.
Eina fjölskyldan sem hann hafði kynnst var móðir hans og

Eignastu þessa bók sem rafbók núna!

Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók

Ray McCullen hataði öll leyndarmálin og lygarnar.
Hann fyrirleit pabba sinn, Joe McCullen ennþá meira fyrir að neyða sig til að þegja yfir þeim.
Þó að bræður hans, Maddox og Brett, héldu að honum væri ekki annt um fjölskylduna hafði hann þagað til að vernda þá.
Guð mátti vita að sannleikurinn um pabba hans hafði nagað hann.
Núna var hann kominn heim á búgarðinn Horseshoe Creek og beið eftir að pabbi hans dæi, sorgin nagaði hann. Joe McCullen var ekki fullkominn eins og Maddox og Brett héldu að hann væri en Ray elskaði hann samt.
Fjandans.
Væntumþykjan var jafn mikil og hatrið þó að hann vildi það ekki.
Maddox stóð teinréttur á ganginum fyrir framan herbergi pabba síns meðan Brett var inni hjá honum og svipur hans var óræður.
Ray tvísté og svitnaði. Þeir Brett höfðu verið kallaðir á búgarðinn að beiðni pabba þeirra, hann vildi tala við þá báða áður en hann dæi.
Allt í einu opnuðust dyrnar. Brett kom fram, nuddaði augun og þrammaði svo buldi í gólfinu þegar hann hljóp niður tröppurnar. Maddox lyfti brúnum, merki um að það væri komið að Ray sem beit á jaxlinn og gekk inn í herbergið.

Eignastu þessa bók sem rafbók núna!

Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók

McCullen-búgarðurinn við Pistol Whip var langt frá því að vera
óskastaður Bretts McCullen.
Hann ók eftir löngu heimreiðinni að Skeifulæk, býli fjölskyldu sinnar, og fann til í fætinum eftir síðustu byltu. Það voru
hans ær og kýr að sitja á hestbaki og taka þátt í kúrekakeppnum
og -sýningum.
En hann var orðinn þrítugur og kannski að verða fullgamall
til að misþyrma afturendanum á sér í hringnum æ ofan í æ. Og í
síðustu viku, þegar hann vaknaði í rúminu hjá einni grúppíunni,
brjóstamikilli ljósku sem hét annaðhvort Brandy eða Fifi, varð
honum ljóst að öllum var í rauninni alveg sama um hann.
Fáir þekktu í raun og veru manninn sem Brett hafði að
geyma.
Ef til vill var það vegna þess að hann var snjall leikari. Hlutverk óþekka stráksins hentaði honum vel. Hann var óttalaus
reiðmaður, töfrandi náungi sem brosti í myndavélina og fékk á
broddinn á hverju kvöldi.
Það var auðveldara en að sýna innri manninn og særast.
Hann slökkti ljósin og starði á íbúðarhúsið um stund. Minningarnar streymdu fram í hugann. Hann sá sjálfan sig og bræður
sína þar sem þeir léku sér, æfðu sig í að snara girðingarstaura,
ríða út á enginu og fara með pabba sínum í nautgriparekstur.
Eldri bróðir hans, Maddox, var sá ábyrgi og eftirlæti föður
þeirra. Ray var tveimur árum yngri en Brett, uppreisnarseggur
og vandræðagripur. Þeim föður hans kom ekki vel saman.
Brett hafði aldrei uppfyllt væntingar pabba síns og að lokum
gefist upp á því að reyna. Lífið átti að vera skemmtilegt, fullt af
kvenfólki, hestamennsku, kúrekasýningum... Alger draumur.