Flýtilyklar
Louisa George
-
Ástareldur
–Ekki láta mig þurfa að fara í skólann. Gerðu það.
Fraser deplaði augunum ótt og títt að konunni í farþegasætinu við hliðina á honum þegar hún starði á ljósu
steinbygginguna með brágræna þakinu og skiltinu sem á stóð: „Velkomin í Bowness-miðskólann“.
–Ég er með magapínu.
Hann stundi og neri á sér magann í leit að meðaumkun.
En henni varð bersýnilega ekki haggað þennan dag.
Hún lét brúnir síga, ranghvolfdi í sér stífmáluðum augunum og herti taglið í hárinu.
–Nei, það er ekkert að þér.
–Gerðu það. Ekki láta mig þurfa að fara, Lily, sagði hann, horfði á hana döprum augum og togaði í handlegginn á henni. –Geturðu skrifað handa mér vottorð um að ég sé veikur?
Hún hvessti á hann augun. –Á það ekki að vera þitt verk?
–Mig vantar einhvern ábyrgan til að gera það fyrir mig, sagði hann kankvíslega. –Þekkirðu einhvern?
–Hættu þessu, pabbi.
Með tregðu brosti hún loksins og gaf honum létt olnbogaskot.
–Í alvöru, þú ert verri en ég. Þú verður að fara. Þetta er vinnan. Þú skrifaðir undir samning og allt. Hættu þessari vitleysu.
–Ég kom þér samt til að brosa.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Ferskur andblær
Þarna var hún aftur komin. Þriðji dagurinn í röð sem hún þrammaði framhjá húsinu hans, hringlaði í sveitahliðinu á girðingunni sem lá meðfram landareigninni og gekk stíginn upp á hæðina. Hann hefði ekki tekið eftir þessu... almennt sýndi Joe stöðugum straumi göngufólks og fólks á dagsferðalögum framhjá húsi hans við fjallsræturnar lítinn áhuga... ef ekki væri fyrir bjarta og marglita húfuna og eldrauða, hnjásíða prjónakápuna sem virtist henta betur til verslunarferða en fjallgöngu.
Það hafði verið húfan sem hafði fyrst vakið athygli hans.
Mismunandi tónar af appelsínugulum, gulum og lit sem hann þóttist viss um að systir hans myndi kalla rauðbrúnan eða eitthvað þvíumlíkt. Eins og sólstafir eða sólarupprisa. Ferskur andvari í snemmbúnum haustgrámanum sem hafði legið yfir
Vatnahéraðinu síðustu vikurnar. En að klæðast ullarkápu og engri almennilegri regnflík? Það var beinlínis heimskulegt. Hún var líklega ein af þessum illa útbúnu rugludöllum sem hann heyrði allt of oft af, sem björgunarsveitirnar hættu lífinu til að leita að í myrkrinu.
Ætti hann að segja henni frá veðurspá dagsins? Hlaupa á eftir henni eins og einhver slettireka og segja henni að dúða sig og koma sér aftur niður fyrir myrkur, áður en rigningin myndi skella á?
Hann hélt nú síður. Hann hafði lofað sjálfum sér að hann myndi ekki lengur vera að skipta sér af... temja sér umburðarlyndi, koma Katy í skólann, fara síðan í vinnuna, koma aftur heim. Þannig var líf hans núna: hreinsa og endurtaka.
En vegna húfunnar gat hann ekki haft augun af henni. HúnEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Sonurinn
Hann var seinn.
Finn Baird var aldrei seinn fyrir. Ekki lengur. Nú orðið gaf hann sér ætíð tíma til að keyra og finna bílastæði svo að hann
yrði kominn á læknastofuna í tæka tíð. Þá gat hann búið sig andlega undir daginn og komið sér í mjúkinn hjá yfirmanninum í leiðinni. Einnig hafði hann tíma til að laga á sér fótinn áður en hann byrjaði að vinna.
Hann hafði hvorki búist við því að það tæki svona langan tíma að koma fætinum í lag þennan dag né að það yrði svona
sárt.
Það var gremjulegt, vegna þess að hann var að flýta sér og því meir sem hann flýtti sér, þeim mun hægrara gekk allt fyrir
sig.
Í tvo mánuði hafði hann starfað sem sjúkraþjálfari á Barnaspítala heilagrar Margrétar, sem meðal heimamanna gekk
gjarnan undir nafninu Maggan, og lagt sig fram um að verða þekktur fyrir að hafa ævinlega nógan tíma fyrir sjúklingana
sína. Margir þeirra áttu við stærri vandamál að stríða en hann og flestir brostu meðan á meðferðinni stóð. Síendurteknar æfingar voru erfiðar og leiðigjarnar, en Finn reyndi sitt besta til að fá börnin til að hlæja meðan á þeim stóð. Hann reyndi að
telja þeim trú um að ef þau legðu sig fram gætu þau náð hvaða markmiði sem vera skyldi.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Bráðaliðinn
Jólalög og klingjandi hljóð frá jólabjöllum smugu inn í höfuðið á Abbie Cook. Á eftir fylgdi hlátur. Nýburar voluðu, tebollum
var klingt og kaffiilmur barst um húsið.
Farðu burt, heimur.
Barnagráturinn stakkst í hjartað á henni eins og beittur hnífur og jók enn á sársaukann sem fyrir var. Hún neitaði að opna
augun og reyndi eftir megni að halda niðri því litla sem hún hafði borðað.
–Gleðileg jól, Abbie. Vaknaðu. Læknirinn fer á stofugang eftir augnablik. Þú gætir jafnvel fengið að fara heim. Viltu ekki
vera heima hjá þér á jóladag, vinan?
Þó að Abbie væri með lokuð augun fann hún tár renna niður kinnina. Hún sneri sér undan. Síst af öllu langaði hana til að fara heim í tóma húsið með tóman maga og kramið hjarta. Það var yndislegt að geta legið þarna í móki undir sænginni, ekki síst þennan dag.
Þetta voru þriðju jólin hennar án Michaels. Þau fyrstu höfðu verið þokukennd og einkennst af samúðarskeytum. Á öðrum
jólunum hafði hún þóst skemmta sér vel með fólki sem fannst að hún ætti ekki að vera ein, enda þótt hún þráði ekkert frekar en einveru. Og nú þetta. Enn eitt árið án skreytinga. Enn eitt árið var að líða án þess að hún hefði efnt loforðið sem hún gaf manninum sínum.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Ómótstæðilegur
–Við erum komin með gjafa. Max Maitland setti höndina á öxl
bróður síns. Fyrsta skrefið í því að laga allt saman. Guð mátti
vita að það var þörf á því. Líka hugrekkis og hæfileika hans
sem skurðlæknis.
Líf Jamie litla valt á því að þetta tækist. Mistök komu ekki
til greina. Ekki núna. Ekki þegar svona mikið var í húfi.
–Já, við erum með gjafa. Augu Mitchells ljómuðu af von
þegar þeir gengu að borði hjúkrunarfræðinganna. –Mig.
–Ha? Nei. Það var slys... verið er að fljúga með nýrun hingað.
Við þurfum að gera nokkrar rannsóknir en við fyrstu sýn virðist
allt henta. Max gat ekki hætt á að hafa bróður sinn einnig á
skurðarborðinu. –Ég sé um ígræðsluna, auðvitað. Við erum
bara að bíða eftir öðrum í teyminu.
–Nei. Ég vil gera þetta. Ég vil gefa syni mínum nýra. Ég
verð að gera þetta, fjandinn hafi það. Barkakýlið hreyfðist upp
og niður í hálsinum á Mitch þegar hann kyngdi. Hann hélt um
brún skrifborðsins svo hnúarnir hvítnuðu.
Max vissi hve erfitt það hafði verið fyrir bróður hans að
verða faðir. Enn erfiðara að komast að því að barnið sem hann
var nýlega búinn að hitta myndi deyja án hjálpar.
Max dró hann burt frá símunum, skjáunum og gráti barnanna,
og leit svo í augun á Mitch. Grjóthart augnaráðið sem
hann notaði speglaðist í augum bróður hans. Augu þeirra voru
svo lík. Maitland-augu. Eins og Jamie hafði. Bróðursonur
hans.
Max varð þungt fyrir brjósti. Hve lengi hafði hann óskaðVerð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK820 kr.
Gefðu rómantík
Sendu okkur ástarbréf
Skráðu þig á póstlista