Flýtilyklar
Brauðmolar
Ást og undirferli
-
Maður aðgerða
Handan afgirta svæðisins stóðu hópar fréttamanna mismunandi fjölmiðla með allan sinn búnað og aðstoðarmenn sem jók meira á ringulreiðina. Þar fyrir handan stóðu almennir áhorfendur… glóparnir… í von um að verða vitni að einhverju spennandi og fönguðu uppákomuna frá öllum sjónarhornum á snjallasímana sína.
Þrír náungar höfðu tekið sextán manns í gíslingu eftir misheppnaða tilraun til bankaráns í útjaðri Phoenix í Arizona. Andrea hefði verið sautjándi gíslinn ef hún hefði ekki áttað sig á hvað var í aðsigi þegar henni varð litið framan í einn ræningjann. Reiði og ofbeldi var það sem hún las úr svip hans.
Andrea var einungis nítján ára gömul en snillingur í að túlka svipbrigði og líkamstjáningu fólks og átta sig á hvenær hættu stafaði af fólki… mögulega sökum þess hve oft hún hafði þurft að beita þessum hæfileikum til að forðast hnefa frænda síns. En hvað sem því leið, þá höfðu þessir hæfileikar rekið hana til að forða sér út úr bankanum áður en ræningjarnir létu til
skarar skríða. Þeir höfðu ekki komið saman inn í bankann en hún áttaði sig strax á að þeir unnu sem teymi. Hún hafði sömuleiðis samstundisEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Ástir og átök
Vanessa hafði lent í báðum þessum aðstæðum á síðustu fjörutíuogátta tímum.
Vinnufélagar hennar sögðu að hún tæki starfið of persónulega og að hún þyrfti að halda faglegri fjarlægð. Vanessa hristi af sér þessar raddir. Stundum þurfti fólk hjálp umfram það sem starfið krafðist. Þegar hún gat hjálpað gerði hún það. Því það var alltof oft sem hún gat ekkert gert.
Hún bjóst við að flestir sem á annað borð vissu um það, myndu segja henni að nota eitthvað af fimm milljón dölunum sem foreldrar hennar höfðu til reiðu fyrir hana. En Vanessa gat ekki gert það. Myndi ekki gera að. Hún ætlaði aldrei að snerta þessa peninga.
Hún ýtti frá sér öllum hugsunum um fjölskyldu sína þegar hún gekk eftir sandinum við Roanoke sundið við Outer Banks í NorðurKarólínu. Hún myndi ekki láta þau skemma sjaldgæfan frið og ró hennar.
En þessi sandur, einmitt þessi sandur, á milli tánna á henni gaf henni kraft. Hjálpaði henni að muna að allt yrði í lagi. Hjálpaði henni að hreinsa hugann og skilja eftir vandamálin sem hún gat ekki leyst.
Það var byrjun október. Sólin var sest fyrir nokkrum mínútum og mannlaus ströndin var sveipuð purpuramóðu. Flestir ferðamennirnir voru löngu farnir frá Outer Banks og þeir hefðuEignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Illmennið
Sherry Mitchell taldi víst að hún væri eini ferðamaðurinn á ströndinni í Corpus Christi sem klæddist langerma bol og gallabuxum til að reyna að slaka á, ekki síst þar sem spáð var allt að 38 stiga hita þennan júnídag.
Reyndar lá hún undir stórri, litskrúðugri sólhlíf sem varði hana fyrir mesta hitanum og sólskininu.
Hún var borin og barnfædd í Houston í Texas og því ögn vanari hitanum en ferðamennirnir, sem komu úr tempraðra loftslagi.
Samt sem áður litu ýmsir undrandi á hana.
Innan undir var hún í rauðu bikiníi sem hún hafði keypt viku fyrr. Af einhverjum ástæðum var hún ekki tilbúin að gerast svo léttklædd alveg strax.
Baðfötin voru svo sem efnismikil miðað við sum önnur sem hún hafði séð á þessari strönd, auk þess sem þau fóru henni býsna vel.
Vandinn snerist ekki um baðfötin og hvorki um útlit né feimni. Vandamálið var kuldinn, sem virtist hafa heltekið Sherry að undanförnu.
Henni var næstum því alltaf kalt. Hún var farin að halda að sér yrði aldrei aftur hlýtt.
Það var auðvitað fjarstæða. Hún vissi að kuldinn í hitanum var bara ímyndun hennar.
Henni var kalt á sálinni. Líkamlega var henni ekki kalt. Hún var ekki með neinn sjaldgæfan sjúkdóm. Þetta var allt í höfðinu á henni. Til öryggis hafði hún meira að segja mælt sig.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Hryðjuverk
Þar skall hurð nærri hælum.
Til allrar lukku voru engir gangandi vegfarendur nálægt húsaröðinni. Fáir heiðvirðir borgarar höfðu ástæðu til að vera á ferli í þessum hluta vestanverðrar Fíladelfíu. Þeir lítt heiðvirðu höfðu horfið þegar Derek og félagar birtust og skothríðin hófst.
–Hvaða upplýsingar fékkstu nú aftur um þennan stað, Derek? spurði Jon Hatton, sem líka skýldi sér á bak við bíl skammt frá. Jon var þrautþjálfaður í bardögum og meðferð vopna eins og allir viðbragðsfulltrúarnir hjá Ómega, en starfaði þó aðallega sem atferlisfræðingur í áfalladeildinni.
–Hvað er að, Jon? Manstu ekki hvernig á að nota byssuna? Eru allar greiningarnar farnar að bitna á bardagagleðinni? sagði Liam Goetz, félagi þeirra, sem skellti í góm og glotti. Liam var liðsmaður gíslabjörgunarsveitar Ómega og engum datt í hug að spyrja hann hvort hann kynni að fara með vopn. Liam hafði nánast fæðst með skammbyssu í hendinni.
–Ég var bara að velta því fyrir mér hvort einhver áætlun væri fyrir hendi, önnur en sú að liggja í felum á bak við bíla þangað til vondu karlarnir verða skotfæralausir, svaraði Jon.
–Mér heyrist þeir reyndar eiga nóg eitthvað fram í næstu viku.
Skothríðin var ekki alveg eins linnulaus og áður. Fólkið í húsinu hugðist greinilega ekki ætla að drepa Derek og félaga, heldur bara halda
þeim óvirkum. Derek var hins vegar tekinn að þreytast nokkuð á þessu og orðinn gramur.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Óvild
–Þú hlýtur að vera að spauga.
Nikki Waters leit upp frá tölvuskjánum, horfði á manninn sem stóð andspænis henni og hristi höfuðið.
–Þú sagðir að þessi maður væri svolítið óheflaður. Ég hélt að þú meintir að hann væri óháttvís eða kannski með úfið og sítt hár, bætti hún við og benti á skjáinn. –En svo er hann með sakaskrá sem nær yfir margar blaðsíður.
Maðurinn í dyrunum hló og yppti öxlum.
–Hárið á honum er reyndar svolítið úfið.
Jonathan Carmichael var að reyna að vera fyndinn, en Nikki hafði ekki tíma fyrir spaugsemi hans. Ekki í kvöld.
Í kvöld hafði hún dálítið á prjónunum, aldrei þessu vant.
–Hann lenti nokkrum sinnum í slagsmálum á fylliríi þegar hann var ungur og vitlaus, bætti Jonathan við. –Engin stórmál.
Nikki fann að hún var að fá höfuðverk. Hún hafði gaman af vinnunni og henni þótti vænt um hávaxna, dökkhærða manninn sem stóð í dyrunum, en streitan í sambandi við fyrirætlanir hennar og maðurinn sem Jonathan reyndi að ota að henni voru ávísun á vanlíðan.
–Þú veist að ég treysti þér, en ég rek öryggi þjónustu, sagði hún. –Skjólstæðingar okkar koma í leit að vernd og reikna með að starfsmenn okkar séu afbragðsfólk. Af upplýsingunum frá þér að dæma er þessi náungi skapbráður og hvatvís einfari. Það er því ólíklegt að hann henti okkur hér hjá Óríon.
Nikki spennti greipar á borðinu. Meðan hún talaði fann hún að hún breyttist úr vinkonunni Nikki í yfirmanninn Nikki. Jonathan og nokkrir félaga hans, sem einnig voru góðir vinir hennar, göntuðust stundum með þessa umbreytingu.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Loka verkefnið
Jonathan Carmichael ætlaði ekki að segja neinum hversu litlu hafði mátt muna að bardaginn hefði farið á annan veg.
Höggið sem hann fékk á kjálkann hafði næstum rotað hann. Sársaukinn var ógurlegur.
Hann riðaði og eitt andartak gældi hann við hugmyndina um að draga sig í hlé.
Eða jafnvel missa meðvitund. Sortinn sótti nefnilega á hann.
En Jonathan var ekki auðsigraður.
Hann settist á hækjur sér og sveiflaði fætinum. Árásarmaðurinn var ekki nógu snar í snúningum til að forðast höggið og skall svo harkalega á jörðina að hann náði varla andanum.
Jonathan var ekki í alveg nógu góðu líkamlegu formi og hann var eftir sig eftir hnefahöggið, en vissi að leiguhrottinn myndi ekki liggja kyrr og játa sig sigraðan. Auk þess þurfti hann að vernda tiltekna manneskju.
Út undan sér sá Jonathan að dyrnar fyrir aftan hann og vinstra megin voru enn lokaðar.
Skyldi Martin hafa læst hurðinni eins og honum hafði verið sagt að gera?
–Þú færð þetta borgað, stundi hrottinn, en Jonathan hafði engan tíma til að hlusta á ræðuhöld. Hann snerist á hæli og gaf náunganum einn á glannann. Hrottinn missti þegar rænuna. Höfuðið skall í gólfið og líkaminn varð máttvana.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Sannur faðir
–Þetta er eitthvað skrítið.
Kelli Crane leit á eiginmann sinn og dæsti.
–Þú hefur ekkert uppúr því að gera grín að mér, Victor, sagði hún. –Ekki pota í birnuna.
–Af því að hún gæti potað á móti?
Hann kom inn í svefnherbergið í bústaðnum, þar sem hún hafði látið fara vel um sig með bók, og settist á rúmið. Victor Crane var að nálgast fertugt en hafði ekki átt í neinum vandkvæðum með að halda strákslegu útliti sínu. Hávaxinn og grannur, með ljósrautt hár sem framlengdi sólargeislana sem skinu inn um gluggana, og augu sem minntu á bláma
himinsins. Kelli gat stært sig af sömu birtunni, en á annan hátt–með ljósbrúnt hár, grágræn augu og sólbrúna húð. En stundum þegar hún horfði á Victor fannst henni sín eigin fegurð fölna. Þau höfðu verið gift í hálft annað ár og hún velti því fyrir sér hvernig börnin þeirra myndu líta út.
–Ef þú ætlar að halda áfram að gera grín að því að ég vilji tryggja öryggi þitt skal ég
svo sannarlega pota í þig.
Victor fórnaði höndum. –Þú ræður þessu alveg, ástin mín.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Einkalífvörðurinn
–Þetta var bara misskilningur.
Darling Smith stóð innan við rimlana í öðrum fangaklefanum í Mulligan, Maine, og var alls ekki skemmt.
Derrick Arrington lögreglumanni var hins vegar skemmt. Kannski vegna þess að árið áður höfðu þau farið á stefnumót af og til án þess að það endaði með einhverju. Þau voru yfirleitt kurteis hvort við annað og vingjarnleg en Darling var viss um að það væri ekki á hverjum degi sem Derrick fengi tækifæri til að handtaka konu sem hann hefði verið í vinfengi við. Hún
hugsaði til baka.
Ó já, hún hefði elskað að stinga tilteknum manni úr fortíðinni í steininn og henda lyklinum.
–Það ætti að flúra þetta á ennið á þér, Darling. –Þetta var bara misskilningur, löggi.
Ég er of sæt til að ætla mér að gera eitthvað af mér. Hann glotti.
–Arrington lögreglumaður, varstu að segja að ég væri sæt? spurði hún sykursætri röddu.
Hann benti á hana og hló. –Sko, þetta er það sem ég var að tala um.
–Láttu ekki svona, Derrick. Darling lét sykursæta málróminn lönd og leið. Hún var þreytt. –Við vitum bæði að George Hanley brást of harkalega við. Það var nóg að nefna vörðinn við hliðið á nafn, þá reiddist hún. Hann hafði látið eins og hann væri í leyniþjónustunni og Darling stofnaði öryggi ríkisins í voða.
–Hann var að vinna vinnuna sína. George sá grunsamlega manneskju að snuðra á einkaeign.
Hann leit á Darling, beið eftir að hún játaði.
Hann fengi að bíða lengi. –Það sem meira er, þessi grunsamlega manneskja sást fara að bílskúr vinnuveitanda hans.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Í klóm hryðjuverkamanns
Hann lokaði augunum og hvíldi höfuðið við svala málmhlífina yfir vinnuborðinu. Formúlur birtust fyrir hugskotssjónum hans eins og afspyrnuleiðinleg bíómynd, flóknir útreikningar á orkuflutningi og kjarnasamruna, blaðsíður úr námsbókum sem hann hafði lesið fyrir langa löngu og lagt á minnið, brot úr vísindagreinum sem hann hafði ýmist skrifað sjálfur eða lesið
og heilu dálkarnir með útreikningum sem höfðu hreiðrað um sig í heila hans líkt og aðrir mundu símanúmer eða geymdu minningar um kvöldstund yfir góðum mat. Hann bjó yfir ljósmyndaminni á tölur og útreikninga, nokkuð sem hafði fleytt honum fyrirhafnarlaust í gegnum háskólanámið og auðveldað honum rannsóknirnar sem höfðu skilað honum svolítilli frægð og meira að segja komið honum í nokkrar álnir.
Ekkert af þessu skipti hins vegar máli nú þegar eiginkonan var dáin og dóttirin óralangt í burtu. Amanda var fjögurra ára þegar hann sá hana síðast. Núna var hún orðin fimm ára, hann hafði misst af stórum kafla í lífi hennar.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr. -
Tómarúm
Reynslan hafði kennt Andreu McNeil að treysta fyrstu hughrifum þegar hún hitti karlmann. Hún hafði lært að lesa skaplyndi og tilhneigingar úr líkamsburði og augum. Þögnin sagði jafn mikið um þá og orðin, hvort sem þeir voru hetjur eða stórglæpamenn.
Af manninum, sem nú stóð fyrir framan hana, geisluðu styrkur og kvíði. Herðarnar voru breiðar og báru vitni um þrjósku. Festuleg hakan sömuleiðis. Ljósa hárið var stuttklippt og vel snyrt, andlitið nauðrakað og líkamsstaðan teinrétt, enda þótt hann væri klæddur gallabuxum, gönguskóm og skyrtu en ekki hermannabúningi. Hann hreyfði sig á þokkafullan hátt eins og veiðimaður og þegar hún horfði í brúnu augun sá hún stolt, hugrekki og mikla sorg.
–Ég vil bara að þú hjálpir mér að muna andlitið á manninum sem drap vin minn, sagði hann áður en hún hafði boðið honum
sæti á sófanum andspænis stólnum hennar á litlu skrifstofunni skammt frá aðalstrætinu í
bænum Durango í Coloradó.Eignastu þessa bók sem rafbók núna!
Rafbækurnar frá okkur getur þú hlaðið beint niður af síðunni okkar þegar þú kaupir bók
Verð á rafbókVerð á rafbókmeð VSK995 kr.